قانونگذار در ماده ۷۱۴ قانون مجازات مصوب ۱۳۹۲ در تعریف قتل غیرعمدی ناشی از تخلفات رانندگی بیان داشته: هرگاه بی‌احتیاطی بی‌مبالاتی عدم رعایت نظامات دولتی یا عدم مهارت راننده (اعم از وسایط نقلیه زمینی یا آبی یا هوایی) یا متصدی وسیله نقلیه موتوری منتهی به قتل غیرعمدی شود مرتکب به شش ماه تا سه سال حبس و نیز به پرداخت دیه در صورت مطالبه از ناحیه اولیای‌دم محکوم می‌شود.
براین اساس میتوان گفت، قتل غیرعمد ناشی از تخلفات رانندگی یعنی اینکه شخصی در حین رانندگی یا تصدی وسایل موتوری بر اثر مسئولیت کیفری که شامل تقصیر راننده است، موجب فوت شخص دیگری شود. بر خلاف باور غلط برخی رانندگان در قانون، تصادف منجر به مرگ بدون داشتن گواهینامه قتل عمد محسوب نمی شود، گرچه مرتکب در چنین مواردی مرتکب به مجازات شدید‌تری محکوم خواهد شد. زیرا ماده ۷۱۸ قانون مجازات مصوب ۱۳۹۲ مقرر میدارد: هرگاه راننده یا متصدی وسایل موتوری در موقع وقوع جرم مست بوده یا پروانه نداشته یا زیادتر از سرعت مقرر حرکت میکرده است یا آن که دستگاه موتوری را با وجود نقص و عیب مکانیکى موثر در تصادف به کار انداخته یا در محلهایى که برای عبور پیاده رو علامت مخصوص گذارده شده است، مراعات لازم نکند یا از محلهایى که عبور از آن ممنوع شده است رانندگی کرد، به بیش از دو سوم حداکثر مجازات مذکور در مواد فوق محکوم خواهد شد.
لیکن در خصوص پرداخت دیه به خانواده زیان دیده باید گوشزد نمود، خودرو هایی که دارای بیمه نامه هستند بر حسب ماده۳۶ قانون بیمه شخص ثالث در حوادث منجر به فوت، در صورت مطالبه اولیای دم یا ورثه متوفی یا درخواست مسبب حادثه بدون نیاز به رأی مراجع قضائی، پس از دریافت گزارش کارشناس راهنمایی و رانندگی، یا پلیس راه و در صورت لزوم گزارش سایر مقامات انتظامی و پزشکی قانونی بیمهگر وسیله نقلیه مسبب حادثه و یا صندوق حسب مورد میتوانند خسارت بدنی را به ورثه قانونی متوفی بپردازند. والاّ مطابق تبصره همین ماده تعهد بیمهگر پرداخت خسارات بدنی به قیمت یومالاداء (یعنی نرخ دیه سال پرداخت) است و نمیتواند بابت مابه التفاوت خسارت پرداختی و میزان تعهد وی، به صندوق رجوع کند. در صورت عدم مطالبه نیز، بیمهگر میتواند بدون نیاز به رأی مرجع قضائی خسارت بدنی را مطابق ماده ۳۲ این قانون به صندوق تودیع کند.
نوشتن یک دیدگاه